KARTAL

Kanatlarında rüzgâr

Bu dünya döner sen gidersin

Deli gibi tek başına

Kıracaklar kanadını

Sığınıp kalırsan bir kuytuda

Alışacak mısın sabit ruhuna

Korku eceldir

Suyuna gitme dünyanın

Korkma…

ÇINGIRAKLI SEVGİLİ

Kime ne zararım olmuş

Halime bakıp da korktular

Zehrimi akıttılar oysa bir zaman

Sesime gel derim gelmez

Yerimde duramadım da  

Aramaya çıktım sevdiğimi

Sarmaşıkmış yılanmış

Bulundu kesik bir baş uzunca kuyruk

Çıngırağım öter

Sesime gel derim gelmez

NOKTALAMA

…

Beni eskilere benzettiniz

Önemini yitirmiş gelecek için

Varsam ne çıkar

,

Aramızda bir bağlantı bir ayrılık

?

Çağıldayıp durur sonsuza

Arasan da yok

Noktasını bulamaz

.

Bittim bitmek istemedim

Öldüm anılarım kaldı

Bu son benim değil

KANADINDAN RÜZGÂRA

.

Bir güvercin çırpınıp durur

Şairin gurbetinde

Aşkın ekmeğinden yemiş

Yanılsama ile gerçek arasında

Ellerine konmaya gelmiş

..

Sana bir kafes lazım

Sarı parlak altından

Doyasıya konuşup

Oynaşmak için

Ah benim yalnız kuşum

Yalnız benim kuşum

...

Göçmen kuşum yerin neresidir

Yaşamak için bu kadar çile

Seni özlemez mi geride kalan

Yanındakiler, çoklar

Ardından geleyim

Beni de al kanadından rüzgâra

 ....

Nöbetteyim

Ölüm olursa sela verilmez

Bütün açlar toplanır düşenin başına

Koparsa kopsun canından can

Akar kırmızı kan toprakta kaybolur

Benim karnım doyar

Nöbettedir diğerleri

Bütün açlar toplandı başıma

Sesim çığlık olur kısılır

Kopar canımdan can

Önce ezilir sonra alışır

Ayakta kalmak zor

Ah benim aptal kuşum

Biraz daha saldır

İNCİ

                                               İNCİ

1.   Bölüm

Dolmuştan inip köprüden karşıya geçti. Köprüde yol kenarında polisler. Önemli biri geçecek ana yoldan. Ardına bakmadan ilerledi. Kulaklıktan gelen müzik yağmur altında damlalara eşlik ediyordu. Adımları suya çarptıkça ayakları ıslandı. Sonra içine bir sıcaklık yayıldı ağrı ve yanma vardı sırtında anlamadı ne olduğunu. Kendinden geçti ve yere yığıldı. Hala yaşıyordu önce insanlar kaçıştı. Sonra bir kalabalık toplandı. Müzik devam ediyordu ‘ iki göz yeter görmeyi bilsen / gönül seslenir bir duyabilsen / elim uzanır dokunabilsen / sevsen / dönsen / ah bilsen’  polisler koşarak geldi.  Üzerini aradılar. Yağmur suyunda kanlar. Ambulans çağırdılar polis telsizinden. ‘zanlıyı ağır yaralı olarak ele geçirdik’ Dur dedik durmadı. Suikast hazırlığındaydı. Telsiz dinleyen gazeteciler haberi böyle aldı. Belki üzerine örtülen gazetelerde de vardı bir başka ölüm haberi. “aldatmış eşini vurmuş kocası. Yine bir namus cinayeti”.kanlar bulaşmıştı gazetenin üzerine. Kan kokusuna geldi sokak köpeği kovaladı etraftakiler… Kadınlar konuştular pencereden gördün mü teröristi. Bombalayacakmış otobüs bekleyenleri. Etkisiz hale getirdi polisler. Sonra biri yaklaştı. Tanıyordu onu uzaklaştı haber verdi arkadaşlarına. Burada iş uzun sürer. Müzik çalıyordu ‘ kovalamayın beni yatağa hiç uykum yok. Daha başparmağıma şiir okuyacağım,  yapacak çok işim var çok, çok erken çok’

Avukat arkadaşları geldi zanlının, terörle mücadele, cinayet büro, diğerleri…

                                     

-      -   -

Yoğun bir iş günüydü. Bilgisayardan kafam balon gibi olmuştu. Eski arkadaşları arasam.  Ah be canım beni hiç görmeyeceğini bilsen üzülürdün ama yavaş yavaş görmemeye alışırsan aklına bile gelmezdim. Hatırlanmak isterim tabi. Şimdi arasam silmiştir telefon numaramı. Belki sevgilisi de vardır. Dert olur gereksiz yere. Yahu ne ilginç bu hayat belki gerekliyimdir, bir insan sesine muhtaçtır o da. Hadi canım sende herkes melankolik mi senin gibi. Kimse umurunda değildir, kendi dünyasında yaşıyordur, değişmiş olamaz mı? İllaki sevgilin olunca düzelecek mi dünya. 2 gün güzel sonra gerçekler çalar kapını, mutlu sona alışmış insanlar, evlendi çoluk çocuğa karıştı. Onlar ermiş muradına. Yok yok bu son benim değil

 Dolmuşçuya ineceğimi söyledim ama duymuş mudur acaba? Adam hiç tepki vermedi.

‘İlerdeki üst geçitte inecek var’

Hala tepki vermiyor ya kısmet. Neyse sağa yanaştı. ‘Hop durdurun inecek var.’

Hay sizin güvenliğinize tutmuşsunuz yine her tarafı. Kuş uçsa suçlu. Yağmurda da ıslandım. Olsun yahu şeker değiliz ya erimeyiz. Eve gidip banyo yapsam sonra buluşurum arkadaşlarla.

Şimdi bu romantik yağmurlarda el ele dans etmek vardı. Ah be çelimsiz. Bu kadar çelimsiz olursa kolların nasıl tutunacaksın ki hayata. Ama beyaz kolların beni çekiyor karanlığa işte diyorum ben burada ölürüm. Soluğum kaplıyor onun vücudunu. “Eeeeh manyağın tekisin sen, burada ölemezsin”. Sarsıyor çelimsiz kolları çıkartıyor karanlıktan. “Git buradan. Yosun mu tutacaksın içimde. Kaba olmaya zorlama beni. Burası senin yerin değil kandırma kendini”. “güneş görmemiş midye/ midye görmemiş güneş” diyordu şair. Yüksek sesle bağırdım. Ben senin içinde midyeyim. Kabuklarım var anlamıyorsun. Olmak isteyipte vazgeçtiğinim. Vaz geçtikçe kıyamadığınım. Şimdi sinirleniyorsun ama beni yok edemez çelimsiz kolların. Bir şeyler fırlattı beni sahile. Lanet olsun çoktan koparmış tutunduğum kayadan. “Bak sen ollarında hala gelecek varmış”. Bekledim güneşin altında ölmeyi. Bilmiyordu beni bir daha göremeyeceğini. Öyleyse üzülmezdi.

“Gördün mü güneş ben daha küçüğüm henüz incilenmedim.”

-      -   -       

Yaşlı bir teyze geldi. “ ah be evladım şahadet getir cennete gidersin Allah affeder. Kim vurdu bu çocuğu pek de gençmiş? Günahları boyunlarına vicdansızlar.”

“Teyze bir sus artık terörist bu. Devlet düşmanı. Çocuk katili bunlar.”

Polisler teşis etmek için kimliğini çantasını kurcaladılar, üzeri yıldızlı dergiler, ‘militan mücadele’  kıvırcık uzun saçlarından tutup baktılar yüzüne. Esmer, top sakallı,  uzun bacakları son kez çarptı yere artık ne titreme ne kesik soluklar.

Çıkmadı üzerinden silah bomba falan, kimle buluşacaktı biliyor musunuz, ekipler gitti mi tutuklamaya.  Kimlik bilgilerini aktardınız mı şubeye?

-       -  -  

Yağmurda amma yağdı sel olmuştur kesin bir yerlerde. Abi 100 gram kaşar peyniri ver.  İki de domates, ekmeği de sar. Ne yaptı?

Annem olsa sıcak yemek yapardı. Eve gidip domatesli tost yapsam yeter bana.  Karnı tok, sırtı pek, gönlü boş.

“Sesi duydunuz mu? Bir şey oldu?”

Boğazım düğümlendi. Yutkunamadım acı suyu. Polisler koşarak geliyor. Bir adam üzgün telefonla konuşarak uzaklaştı.

Önemli adam geçip gitmiş midir ana yoldan. Burası ara sokak.

Ara sokakta kabuğu açılmış midye. İncileri parlıyor kırmızı çamurlu suda. Birazdan duracak yağmur. Gökkuşağı için geç oldu. Gözlerinden süzülmez ışık

2. bölüm

Havada uçarak ilerledi ve yere düştü. Bulantı içinde canı acıyordu. Anlam veremedi yaşadıklarına. Güneş yakıyordu içini. Soluk alır gibiydi suların serinliği. Dalgalar geldikçe rahatladı.  Kum tanecikleri sıkışmış kapaklarının arasına. Birazda içine girmiş. Kaşındırıyor bu kumlar rahatsız ediyor. Boğazı gıcık tutmuş öksürmekten konuşamaz insancıklar gibiydi.

Hatırlamaya başladı yaşadıklarını. En son çelimsizin yüzünü gördü suların içinde. Gözlerini açıp kapatmış sonra kocaman açıp ellerini uzanmıştı sıkıca tutup kayalıklardan sökmüştü. Ellerini hissetti bir an sudan sıcaktı, minikti biraz öyle kaba değildi. Hor görmüyordu onu. Keşke ellerinde kalsaydım. Onun elleri de hep kalsaydı suda benim kabuklarım gibi çirkin olurdu. Yeşil bitkiler sarardı. öyle yapış yapış kaygan. Kafama bir şey mi vurdu acaba? Yapmaz değil mi. Yere çarpmışım.

Güneş sen gördün mü?

• Sakarsın midye. Nasıl uçtuğunu anladın mı? Herkese nasip olmaz oysa. Kabuklarını iki kanat yapıp hareket ettirseydin.

• Nedense düşünemiyor midyeler havada. İllaki bir yere tutunup kalacak öyle. Tutundukça büyütecek incileri. Sahi ben nasıl uçmuştum havada? Güneşim sen gördün mü? Nasıl süzüldüm? Başka gören oldu mu? Beni yeniden alıp suya bırakır mı özgür?

• Bu bir buluşmadır. Elleri kıyamaz sana izin vermezsen şu hayatta.

• Güneş ben ölecek miyim? Diğerleri gibi büyümeyecek mi içimde beyaz inci? Büyüklerimden duydum meşakkatliymiş biraz, sabır büyütürmüş bizi, zamanla daha çok düşünür daha çok susarmışız. Sonra beyaz olurmuş içimizde parlayan.

• Bu yüzden gerek görmüyorlar ya tepelerinde ışıldamama? Oysa ben ışıldamasam denizde bitki olmaz balık olmaz. Onlarda büyüyemezler. Helali hoş olsun. Onlarda böyle düşünsün. Herkes farklı anlıyor hayatı… İnsanları anlattılar mı sana? Onlar da düşerler. Çok yükleri vardır çok. Dertleri vardır birde. Kimse umursamasa da kimlikleri var. Hepsinin kendince kıymetli kişiliği. En çok sevilmemek koyar onlara. İki insan arası anlamsız giysileri. İki şehir arası, ülkeler arası sınırları, engelleri. Bu dünyaya bir insan geldi adı M, S, Ö her neyse içinde büyüttükleri değil dışında taşıdıkları önemli… Sen hissediyormusun kabuğundaki kumları? Zorluyor seni değil mi? Geri dönmene engel oluyor.  İçinde kalanları düşün. Seni kızdıran. Kaşındıran. Huzursuz eden ama içinde taşıyıp yük etmemeyi öğrendiğin. Ya da alışınca yük olmayacak olan… Ben giderim birazdan, soluk bir ışık gece lambası olacak sana. Sonra binlerce ışıklı gökyüzü bırakacağım. Kabuklarını aralayıp bakmalısın gökyüzüne. Seninle yeniden karşılaşamayız. Buluşmamız bir andır

O kadar yorgun düştü ki midye anlayamaz olmuştu artık Güneşi. Gökyüzü önce kızıllaştı. Canı daha az acıyordu. Hissetmez olmuştu.

Dalgalar önce azaldı. Sonra yükselmeye başladı deniz. Dalgalar arttı ve sürüklendi midye. Yerlere çarpıp kalkarak. Kıyıya yakın bir yerde kayalıklara sığındı. Sıkıştırdı kendini daha fazla sürüklenip ölmekten korktu. Kontrol etti kapaklarını hareket ettirebiliyordu. Münasip bir yer bulmuştu demek ki şu hayatta kendine. Sonra derin bir uyku sardı. Anlamak için dinlenmesi gerekiyordu. Kapaklarını kapattı.

Tekrar açtı kapaklarını. Güneş doğmuş, kayalara vuran suyun sesini dinledi, kabarıp köpüren sulara baktı. Hala yaşıyor olduğuna sevindi. Sonra tekrar dinlenmeye bıraktı yorgun vücudunu.

Uzun zaman sonra bir kez daha açıldı kapakları. Gece olmuş yıldızları gördü. Hilale dönmüştü ay. Suların dalgası hala durulmamış. Bir kaya balığı geldi yanına. Dikenleri vardı. Önce korktu canını acımasından.  Sonra korkular büyüdü. Yeni bir el değer mi kapaklarıma. Ayrılmak zor geliyordu artık yapıştığı kayadan.  Dostum kaya balığı, koru beni insanlardan. Sonra düşündü şu yıldızlı gökyüzünde sadece gösterseydi yüzünü insanlar, dostum kaya balığı gibi, usulca okşayıp bıraksaydı. Sonra yeniden gelse kapaklarımdaki yosunları alsalar. Bende güzelleşirdim. onun suya yansıyan yüzünü hayal etti. Yaşadıkça derinleşmiş gözlerini. Tek tük beyazlaşan saçlarını, hafif çatallaşmış sesini, ağzı açık gülüşünü, dişerini. Sonra arkadaşı kaya balığı geldi aklına . onun kapakları yoktu, bu dişler yiyebilirdi, koruyamazdım dostumu.

Korkmuyorum artık büyüdükçe kapaklarım güçlenmese de olur. Sonra korkusuzca açtı kabuğunu.  Geceyi doldurdu içine. Binlerce yıldıza baktı.  Sonsuz ihtimaller içinde buldu kendisini.

Beni kurtaran gecemiydi. Acıyan yerleri kanadı, kum taneciklerini sardı.  Kara bir inci büyüttü. Aya, yıldızlara birde güneşe, gösterdi. Bu dünyada var olma ihtimalim, sularda bir yerim ve siyah incim.

SUDAKİ OYUN

Sen üzülünce eridi buzullar

Harikalar diyarında

Suyun yüzünde dünyanın izleri

Kendini gördün ne güzelmiş dedin

Anaç bir göl kucakladı seni

Suların içinde değildi ki

Güneş ağaçlar ve kuşlar

Sıyrılıp bütün güzelliğinden

Arsız oğlan çocuğu

Haince bir gülüş bıraktı

Işıkla değişen fotoğrafa

Kendi yarattığına inanmıştı kadın

Bu bir yanılsama diyesim geldi

Suda çıkmıyor sesim

SARI KIZ

Dünyayı boynuzlamış sarı kız

Taşır ha taşır

Yaylada bayırda koşar ha koşar

Sanırlar ki insanlar

Taşıyor inekler

Bir dünyanın yükünü

Memleket derdini

Enflasyonda selde depremde

Kızılır ki ineğe hem de nasıl

Nur topu çocuk büyümüşte

Göç etmiş açlık derdinden Şehre

Sonra tutturmuş dünyayı

İngiliz anahtarının arasına

Alırken eksik yevmiyesini

Küfür eksik olmaz

Patron dünyayı çevirmede

Dili olsa da konuşsa sarı kız

Kızalım mı Galile ye

Yoksa koyalım mı seni feleğin yerine

Kıralım mı boynuzunu

OYUNCAK

 

Zamanın nesnesiyim ama
Yaptıklarım tarih
Yaratanın oyuncağıymışım
Duyguları da ben yarattım



GAZOZ KAPAĞI
Ayşe’nin kolyesiyim
Ahmet’in arabasına teker
Evcilikte tabak çanak

Başıma taş vurup ezdin
Yinede kızamadım
Sen olmasan önemsizim
Annenin yanına cebinde geleyim


KAĞITTAN GEMİ
Çizgili defter sayfasında
Kayanın atını tutuyor yazılar
Arkadaşım gazete kupürü
Çamurlu sularda içimize çekeriz kiri
Nasılsa çöp olacak bedenimiz
Şimdilik oynayın bizi çocuklar
Deryada kaptanımız olun


DÜNYA
İşte bir dünya
Çevrildikçe oyna
Hesap sorulmaz tanrıya
Ararsanız bulamazsınız.

GÖLGE
Çıtası kırık uçurtmam
Güzelliğin uçamaz
Her adımda benimle yalnız
Cevap bulamamış sorulara sessiz
“Işık kandırırmış” öyle diyorlar
Umut kıranım

ESARET

Gecenin  köründe uyanıp işe gidiyorum. Yol karanlık. Issız. Sonra plazanın içindeyim. Bütün kapılara okutuyorum kartları. Açılıyor. Giriyorum camlı kafese.

İçerde ışıl ışıl pırlantalar kolyeler. Kasalarda para. Hiç birine dokunmayıp uzaklaşmaya çalışıyorum. Ancak kurtulmak için açılmıyor kapılar. Anladım, bir bankanın kasa dairesindeyim. Sonra 2 kişilik beyaz koltuğa uzanıyorum, öyle çok uykum var ki.

rüya

Çanakkaleden istanbula vapur koymuşlar istanbul yerine başka vapuruna binmişim

Vapurda kendimde geldiğimde anlamakta zorlandım

Ben nasıl kendimden geçtim

Hay allahım yarın işe nasıl yetişeceğim

Gideceğim yer uzaktan kötümü görünür bozca ada gibi?

Adaya yaklaştık yeşil mavi arası pırıl pırıl sular kayalıklar ve biraz yukarıda çam ağaçları.

Şimdi bu yeşil mavi sularda balık olmak vardı. Bu kıyılırda saatlerce yeşil maviyi seyretmek. SuyaYansıdıkça yüzüm içine girip su olurum.

Vapurdan indim kimseleri tanımıyorum. İş falan kalsın. İnsanlar beklesin. Kalacak hiçbir yer bulamazsam uyku tulumum var.

Dolaşıyorum adayı. 2 katlı evler, avlu gibi geniş balkon, Mor çiçekli, sardunyalı sokaklar.

Bakkala gidiyorum yiyecek bir şeyler almaya. 2 arkadaş edindim. Balkonda, çay, çekirdek, muhabbet..

Vedalaşıp ayrılıyorum yanlarından. Sahile nasıl gideceğimi öğrenmek için merkeze iniyorum. Bakıyorum ki kuzenler toplanmış denize gidecekler bana haber vermemişler. Bende geleyim diyorum istemiyorlar.

Gidiyorum yeni arkadaşlarımın yanına. Balkonda uyudum.

Güneş doğuyor. Vapurlar gelip gidiyor iskeleden.

Hep böyle görsem yeşil maviyi.

Ormana sürüklendim. Ben bu sulara kayalıklardan da girerim.

Sabah oldu. Çalışanlar geldi.

 Güvenlikçiler, polisler tepemde

-Nasıl girdin buraya

 -bilmiyorum ben işe gidecektim. Kartları okuttum buraya geldim. Neden açıldı kapılar sizin güvenlik önlemleriniz bu kadar mı? Görmüşsünüzdür kameralardan hiçbir şeye dokunmadım sadece uyudum koltukta.

-Gördük sadece uyudun. Ama neden uyudun.

-Uykuya ihtiyacım vardı. Ben de işe gitmek istemedim…

HAN GEDİĞİ

Sizde keçi olsaydınız, dağları sevseydiniz. Biz han gediğini aştık. Sizde geçebilirsiniz.