GÜNEBAKAN

GÜNEBAKANLARIN MİTİNGİ

Günebakan kardeşlerim
Bütün zamanların ışığında
Toprağın bereketiyle
Suyun ferahlığıyla beslendik.
Yaşamak dimdik ayakta
Parlak sarı olmaktır.

Gece küstürmez hayata
Boynu bükük sabahı bekleriz.

MAHALLE VE GÜNEBAKAN

 

 “Ayşe Fatma geldiniz mi gı
Çay yaptımdı.
Koş gız sinemik çekirdek al bakkaldan”

Ayşe ile Fatma yorgun gün ağarırken -hazır yemekte var dolapta- soluklana durdular Kısmetin yanında. Çocuklardan ikisi yiyor şekerini, ikisi sırayla bisiklete biner, Kısmetin bir tanesi bebe süt emer henüz memeden.

“Çekirdek yiyip çay içerken anlatıverin hele

Nerde çöktü yorgunluk üstünüze
Pazara da gidilmedi bu gün”

Koca parası yetmezse

Evin düzenini çevirmeye
Yorulur kadınlar ve çocuklar
Hiçbir öncelik verilmeksizin.

“Dün izlediniz mi gızlar diziyi

Maç var imiş benim goca seyrettirmedi.
‘Dekmeyi yedin mi girersin televizyonun içine goduğumun garısı”

 Ayşe ile Fatma anlatacakken diziyi ağlamaya başladı Kısmetin bebesi.

Çekirdeklerin isyanı:

“Yaşadıklarınızı anlatın
Hayallerinizi hatta
Etmeyin be ablalarım
Dizilere beni çerez.”

 

ADAM VE GÜNEBAKAN

Boynuna yasladım başımı

Ruhum dinlensin

Âşık gözlerim

Her halini ezberlesin

Tadına bakarken çekirdeklerimin

Canımı acıtmaz ellerin

 

mart 2007

 

KABUS

Askere çağırdılar
Yârinin kollarından sıyrılıp
Anasıyla vedalaştı
Giydi asker elbisesini
Hiç bilmediği bir memlekette
Tırmandı dağlara
Yerlerde süründü
Sonra ilk insanını öldürdü

Kâbuslar bitmedi sonra

Ülke aç sefil
Çocuklar, kadınlar, yaşlılar dilenmekte
Çöpleri karıştırıyor insanlar
Kediler alışmış bu duruma

Arkasında bıçakla dolanan adam yoktu da
Makineler vardı kâbusunda
“Kolunu kaptı Ahmet” derken
Başarmalı uykudan uyanmayı


2005